Ailelerin en sık sordukları sorulardan biri, “Hareket eğitimi mi yoksa kurallı spor branşları mı çocuklar için daha uygundur?” sorusudur.

Öncelikle hareket eğitimi ve spor dalları birbirinin alternatifi değildir. Hatta zaman zaman bu iki alan birbirini tamamlayıcı olabilir. Bu nedenle sorunun doğru cevabı, çocuğun bireysel özelliklerine, yaş ve gelişim düzeyine, ilgi, istek ve ihtiyaçlarına göre değişiklik gösterebilir.

Cimnastik başta olmak üzere spor branşlarının belirli kuralları, teknikleri ve hedefleri vardır. Bu spor dallarında başarı, genellikle performans ölçütleri ve rekabet sonuçları üzerinden değerlendirilir.

Hareket eğitimi ise bir spor branşı olmaktan çok, bireyin genel gelişimini desteklemeyi amaçlayan kapsayıcı bir yaklaşım sunar. Çocuğun yaşı küçükse, bir gelişim alanında zorluk yaşıyorsa veya belirli bir beceri alanında özel olarak desteklenmesi hedefleniyorsa hareket eğitimi branş sporlarına tercih edilebilir. Ayrıca, hareket eğitimi, sporlar branşlarına temel oluşturmak için uygulanabilir veya spor dallarının antrenman ve hazırlık çalışmalarına entegre edilebilir.    

Hareket eğitiminin kurallı spor branşlarından temel farkları:

Odak Noktası:

Birçok spor branşı teknik beceri ve performansa odaklanırken, hareket eğitimi bireyin genel fiziksel, zihinsel ve sosyal gelişimine odaklanır. Örneğin: Cimnastikte belirli bir hareketin mükemmel yapılması hedeflenirken, hareket eğitiminde çocuğun denge veya koordinasyon becerilerinin bir önceki durumuna göre gelişmesi başarı olarak kabul edilir.

Esneklik:

Hareket eğitimi, çocuğun yaşı, ihtiyaçları, ilgi, istek ve yeteneklerine hatta varsa kısıtlılıklarına göre uyarlanabilir. Örneğin: Özel gereksinimli bir çocuk için denge topu üzerinde durma veya basit koordinasyon oyunları içeren etkinlikler planlanabilir. Bu uyarlanabilirlik, diğer spor branşlarında her zaman mümkün olmayabilir.

Süreç Odaklılık:

Hareket eğitimi, sonuçtan çok öğrenme ve gelişme sürecine odaklanır. Örneğin: Bir çocuk için yeni bir motor beceriyi öğrenirken gösterdiği çaba ve katılım, sonuçtan daha değerli olabilir. Bu yaklaşım, çocuğun özgüvenini artırır ve daha fazla çaba göstermeye teşvik eder.

Kapsayıcılık:

Hareket eğitimi, her yaş ve yetenek seviyesine uygundur. Örneğin: Yürümekte zorlanan bir çocuk için basit denge egzersizleriyle başlanabilir ve ilerledikçe daha karmaşık hareketler eklenebilir. Rekabetin olmadığı bu ortam, özellikle özel gereksinimli bireyler için daha erişilebilir ve destekleyicidir.

Duygusal ve sosyal gelişim:

Hareket eğitimi bireysel ya da grup etkinlikleri şeklinde uygulanabilir. Bu nedenle çocukların akran iletişiminin artmasın, özgüven kazanmasına, sosyal becerilerinin gelişmesine ve grup içinde çalışma yetkinliklerinin artmasına yardımcı olur. Örneğin: Bir grup etkinliğinde birlikte çalışarak bir hedefe ulaşmak, çocukların sosyal iletişim becerilerini güçlendirebilir.

Entegrasyon:

Hareket eğitimi, diğer tüm spor branşlarının hazırlık ve antrenman aşamalarında etkin şekilde kullanılabilir. Çocuğun aktif olarak yaptığı sporda geliştirilmesi gereken beceriler için hareket eğitimi ilkelerinden yararlanılabilir.

Sonuç olarak bir çocuğun yaş ve gelişim düzeyene, ilgi ve ihtiyaçlarına uygun bir sporla olabilen en erken zamanda tanışması gelişim açısından çok önemlidir. .

Hareket eğitimi, çocukların kendi potansiyellerini keşfetmelerine, fiziksel aktiviteyi bir yaşam tarzı haline getirmelerine ve hayat boyu sürecek sağlıklı alışkanlıklar kazanmalarına olanak tanır. Özellikle nörogelişimsel sorunları olan çocuklar için hareket eğitimi, motor becerilerin geliştirilmesinin yanı sıra öz düzenleme, dikkat ve bilişsel süreçlerin desteklenmesinde de önemli bir araçtır.

Çocukluk çağında kurallı bir spor branşında başlamadan önce veya bir spor branşı ile kombine edilerek hareket eğitimi kazanımlarından yararlanılabilir.

Merkezimizde her yaş ve gelişim düzeyinde çocuklara yönelik bireysel ve grup hareket eğitimi programları uygulanmaktadır.